10. Theorie van Lorentzkracht

Een gebied waarin elektrische ladingen een kracht ondervinden die gelijk is aan het product van de elektrische veldsterkte en de betreffende lading. Het wordt opgewekt wanneer er deeltjes met een elektrische lading aanwezig zijn

De fysica van het elektromagnetische veld; een vectorveld dat de hele ruimte beslaat en uit twee componenten bestaat: het elektromagnetische veld en het elektrische veld

De energie van een bepaalde hoeveelheid stof

De voortstuwende kracht van een ijzeren staaf tussen twee stroomdraden en een magneet

Een fysische grootheid die uitdrukt in hoeverre een systeem arbeid kan verrichten of warmte kan produceren. De eenheid van energie is Joule

Het transport van elektrische ladingen door geladen deeltjes

Met de handregel kun je de richting van de Lorentzkracht bepalen. Voor de rechterhand geldt het volgende: met de duim bepaal je de stroomrichting en met de vingers de magnetische veldlijnen richting de Lorentzkracht

Een voorwerp dat beweegt heeft energie: kinetische energie of bewegingsenergie (symbool: 𝐸k). De kinetische energie van een voorwerp hangt af van de massa en de snelheid van het voorwerp: 𝑬k = 𝟏 𝟐 ∙ 𝒎 ∙ 𝒗^𝟐 . In deze formule is 𝐸k de kinetische energie (in J), 𝑚 de massa (in kg) en 𝑣 de snelheid (in m/s) van het voorwerp

Een kracht die op een voorwerp werkt dat in een cirkelbaan beweegt. Deze kracht zorgt ervoor dat die beweging constant naar het middelpunt van de cirkel wordt afgebogen

Bij een permanente magneet bepaalt de stof en de massa de sterkte van de magneet. Bij een magnetisch veld veroorzaakt door stroom wordt de sterkte bepaalt door de hoeveelheid stroom die door de draad loopt