Deze video gaat over zelfbinding bij een sequentieel spel (ultimatumspel). Dit kan gebruikt worden door de tweede spelen om de keuze van de eerste speler te beïnvloeden.
6. Sequentieel spel - zelfbinding

Een speler bindt zich aan een bepaalde keuze door iets te zeggen of te doen om daarmee het gedrag van de andere speler te beïnvloeden
Het voordeel dat de eerste kiezer heeft in een sequentieel spel
Salim en zijn klasgenoot Kees hebben de introductie van het spel GCR5 als onderwerp voor een werkstuk. Het valt hen op dat bij de introductie van GCR5 alleen jongens in de rij stonden: geen meisje te bekennen. Om zich een beeld te vormen van het koopgedrag van jongeren bij dit computerspel maken Salim en Kees een schatting van prijselasticiteitscoëfficiënten.
Ook vragen Salim en Kees zich af waarom GCR5 pas vanaf een leeftijd van 18 jaar mag worden gespeeld. Tijdens hun onderzoek stuiten ze op een PEGI-richtlijn (bron 4). Salim: “Er is sprake van zelfbinding omdat softwarebedrijf Splendid zich aan deze PEGI-richtlijn moet houden.”
Bron 4:
PEGI-richtlijn
Voor computergames bestaat er een Europese PEGIrichtlijn, waardoor in alle EU-lidstaten de minimale leeftijden voor games gelijk zijn. GCR5 heeft de classificatie 18+ gekregen. Daarmee wordt benadrukt dat dit spel beslist niet geschikt is voor personen onder de 18 jaar. PEGI is door de Europese Unie (EU) verplicht gesteld. Het is een richtlijn ter bescherming van kinderen.
Gebruik bron 4. Is de uitspraak van Salim juist of onjuist? Verklaar het antwoord.
Onjuist.
Een voorbeeld van een juiste verklaring is:
De PEGl-richtlijn wordt verplicht opgelegd door de EU. (Bij zelfbinding moet er sprake zijn van een vrijwillige strategie.)