1. Oprichting Kwomintang en Chinese Communistische Partij

 Samenvatting voor geschiedenis: “Waardoor ontstond de Volksrepubliek China (1912-1949)?”

Oprichting van de Republiek China en de Kwomintang

Aan het einde van de laatste dynastie, de Qing-dynastie, begon de keizer zijn macht over het land steeds meer te verliezen. De invloed van Rusland, de westerse landen, Japan, de VS, en vooral Groot Brittannië in het land nam steeds meer toe. Dan had je nog de misoogsten, Opiumoorlogen en de maatregelen na de Bokseropstand. Door dit alles verloor de keizer zijn gezag onder de bevolking. Het landsbestuur werkte niet meer, en toen opstandige officieren in Wuhan en andere districten de macht overnamen, nam generaal Yuan Shikei de leiding van deze revolutie op zich. De keizer werd afgezet. Daarmee werd China in 1912 van een Keizerrijk een Republiek.

Oprichting Kwomintang

De grondlegger van de Republiek is Sun Yat-sen. Hij richtte de nationalistische partij genaamd de Kwomintang op, en won de eerste parlementaire verkiezingen in China. Met parlementaire verkiezen bedoelen we dat binnen een democratisch politiek systeem een verkiezing plaatsvindt. Dat gebeurde in China dus voor het eerst in 1911. 

De Kwomintang partij, die dus won, was gebaseerd op Drie Volks Beginselen:

1. Ten eerste was de partij gebaseerd op democratie. Zoals jullie misschien wel weten heeft bij een democratie het volk de macht, door middel van stemmen. Dit was dus in China voor het eerst gebeurd bij deze parlementaire verkiezingen.

2. Ten tweede was de partij gebaseerd op nationalisme. Bij nationalisme staat het eigen land en eigen volk op de eerste plek. In dit geval betekende dit dat de focus lag op het verenigen van alle verschillende volken binnen China, en het terugdringen van de buitenlandse invloeden.

3. Ten derde was de partij gebaseerd op socialisme. Socialisme is gebaseerd op gelijkheid voor iedereen. In dit geval wilde Sun Yat-sen dat de welvaart voor iedereen in gelijke mate zou toenemen, met name door middel van industrialisatie.

Sun Yat-sen had dus de verkiezingen gewonnen, maar hij kreeg niet meteen de macht in handen. Generaal Yuan Shikai bleef de leiding over China behouden, omdat hij het leger achter zich had staan. Pas toen generaal Yuan Shikai in 1916 overleed ging de macht door naar Sun Yat-sen. Helaas voor Sun nam zijn macht en de macht van de Kwomintang snel af, omdat hij geen steun had van het leger. 

Op verschillende plekken werd de lokale macht overgenomen door militaire machthebbers, die hun leger inzetten om op die plek macht te krijgen. Deze plaatselijke militaire machthebbers worden ‘warlords’ genoemd. De warlords waren doorgaans zelfzuchtig en dachten alleen aan hun eigen belang, waardoor de regionale bevolking doorgaans slecht werd behandeld. De Kwomintang wilde deze warlords bestrijden door middel van nationale samenwerking. 

4 Mei Beweging en de Chinese Communistische Partij

Tijdens de Eerste Wereldoorlog had China de kant van de geallieerden gekozen; dus de kant van onder andere de VS, het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet Unie. Toen Duitsland de Eerste Wereldoorlog had verloren van de geallieerden, was het de bedoeling dat alle invloedssferen van Duitsland in China weer in de handen zouden komen van China zelf. Maar, in het Verdrag van Versailles, wat na de Eerste Wereldoorlog was opgesteld, werden deze Duitse invloedssferen toegewezen aan Japan: de grote vijand van China! Dit laat zien dat de invloed en bemoeienis van het buitenland in China erg groot was, want dit is natuurlijk niet wat China zelf voor ogen had.  

Het is niet gek dat China woedend was door deze beslissing en zich verraden voelde door de geallieerde bondgenoten. Er ontstond op 4 mei 1919 een protest door studenten in Peking tegen deze buitenlandse invloeden. Zij wilden verandering. En niet alleen zij wilden verandering, maar in heel China heerste onvrede over de invloed van het buitenland. Hierdoor vonden er makkelijk meer protesten plaats in andere steden.

Standpunten van de 4 Mei Beweging

Al snel ontstond er de 4 Mei Beweging. De drie belangrijkste strijdpunten van deze beweging waren:

1. Ten eerst het boycotten van Japan, dat door het Verdrag van Versailles invloed had gekregen in China.

2. Het tweede strijdpunt was nationalisme, en dus ook de andere buitenlandse invloeden verminderen.

3. Het derde strijdpunt was het focussen op politieke en economische modernisering. 

Hoewel de 4 Mei beweging zich afkeerde van buitenlandse invloeden, werden de onderliggende ideeën sterk beïnvloed door westerse en Japanse ontwikkelingen op het gebied van hervorming van de staat, meer inspraak door het volk, economische hervormingen en modernisering van het leger. 

De Chinese Communistische Partij

De 4 Mei Beweging kreeg zo veel aanhang en werd zo groot, dat in 1921 hieruit de Chinese Communistische Partij ontstond. Mao Zedong was de belangrijkste voorman bij deze partij, en dit had twee redenen:

1. Ten eerste had hij de industriële samenleving van Karl Marx, ook wel bekend als het communisme, vertaald naar de agrarische samenleving in China. Dus in plaats van zich vooral te richten op de uitbuiting door de kapitalisten van de fabrieksarbeiders, wat Karl Marx had gedaan, richtte Mao zich ook op de grote groep arme Chinese boeren. 
2. En ten tweede gebruikte hij massacampagnes om de Chinese boeren in die agrarische samenleving bewust te maken van de communistische idealen.

We zijn hiermee aangekomen aan het einde van deze video. Vergeet niet om ook de andere uitlegvideo’s te bekijken, om je zo goed voor te bereiden op het geschiedenis examen en/of andere toetsen!