5. Ioniserende straling 5

De pool of elektrode in en elektrisch of elektronisch apparaat, waar vanuit de elktrische stroom een apparaat binnenstroomt. Het tegenovergestelde van een anode is een kathode

Bij een CT-scan worden meerdere röntgenfoto's vanuit verschillende hoeken gecombineerd tot één 3D-beeld

Een stralingsdeeltje dat energie bevat. Deze energie wordt vaak uitgedrukt in eV (1 = 1,602 ∙ 10−19 , zie BINAS tabel 5)

Bestaat uit fotonen. Heeft een zeer klein ioniserend vermogen, zeer groot doordringend vermogen en een grote dracht

De maat om aan te geven wat het doordringend vermogen van gamma- en röntgenstraling is. De halveringsdikte is de dikte van het materiaal waarbij de helft van de straling wordt tegengehouden. Dat hangt af van de dikte van het materiaal en de halverings­dikte (d½). Hierbij geldt: I = I0·½d/d1/2, waarbij I = intensiteit (W), I0 = opvallende intensiteit (W), d = diepte (cm), d1/2= halveringsdikte (cm)

Een geladen atoom, positief (te weinig elektronen) of negatief (te veel elektronen)

Wanneer een atoom zo energierijk wordt dat het elektronen weg kan schieten. De minimale energie voor een ionisatie ligt tussen de 2 en 4 eV (binas Tb 24). De formule voor het berekenen van de energie is: E=h*f=h·c/λ

Het tegenovergestelde van een anode. Het is de pool of elektrode waar de elektrische stroom een apparaat verlaat

en beeldvormende techniek waarbij de patiënt in een sterk magneetveld ligt en met radiostraling de waterstofkernen zichtbaar gemaakt worden

Het verval van onstabiele isotopen waarbij ioniserende straling vrijkomt

Bij het maken van een röntgenfoto wordt er gebruik gemaakt van het verschil in halverings­dikte tussen bot en zacht weefsel in het menselijk lichaam, om zo een beeld te kunnen vormen